- gərdun
- f. 1) dönən, fırlanan; 2) fələk, dünya; 3) göy, səma
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
gərdun
Look at other dictionaries:
gərdun — is. <fars.> klas. 1. Göy qübbəsi. 2. məc. Tale, bəxt, fələk, iqbal. Nə yar edərdi cəfa, nə rəqib, nə gərdun; Zəmanədə bu cəfalar mənə qəzadəndir. S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gərdunə — f. minik və ya yük arabası … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gərdunənişin — f. arabaya minən; sərnişin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gav — f. inək, öküz. Gavi ənbər göbəyindən müşk alınan ceyran cinsi; müşk ahusu; Gavi fələk bax: gavigərdun; Gavi gərdun Buzov bürcü; gavi zəmin bax: gavmahi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
irayic — (Yardımlı) arxayın. – Yetiseydi irayic işüy görərdün … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
laydivar — (Salyan, Bakı) məc. enlikürək, boy buxunlu. – Sən bilən olseydun laydivar oğulun qədrin bilərdün (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nəvərd — (Şamaxı) toxuculuq dəzgahında parçanın sarındığı hissə. – Qoz ağacının nəvərdi daha yaxşı olur. – Toxıdığım yəylığ nəvərdün üsdə qaldı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dövr — ə. 1) öz oxu ətrafında fırlanma; dolanma; 2) gəzib dolanma; 3) təkrarlama; 4) zaman, əsr; 5) işin və ya xəstəliyin keçirildiyi zamanlar; 6) içki məclisində qədəhin əldən ələ dolanması. Dövrifələk (gərdun) taleyin dönüklüyü, qəzavü qədər, tale;… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
amac — is. <fars.> klas. Nişanə, hədəf, nişangah. Kim, İbni Səlami etdi gərdun; Amaci xədəngi ahi Məcnun. F.. Amacisinəmi növgi mujganın; Qoyub nişanəyə gözlər, nə gözlər! Nəb.. Mən demədimmi sənə, başda otur tac tək; Durma müqabil bəla tirinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərhəm — <fars.>: bərhəm etmək köhn. – pozmaq, dağıtmaq, bərbad etmək. Visaliyardan etdin büsatım bərhəm, ey gərdun! S. Ə. Şirvani; bərhəm olmaq köhn. – pozul maq, dağılmaq, qarışmaq, bərbad olmaq. Bərhəm olur dərdlər, qəmlər, həmdəmlər; Birbirinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
